Een ontmoeting om nóóit meer te vergeten!

Een ontmoeting om nóóit meer te vergeten!

Iedere ontmoeting tussen echtparen is bijzonder (uiteraard voor hen!) hoewel de plek soms alledaags is: de kroeg, tijdens een vakantie, in de schoolbanken of op een festival. Dit is weer zo’n ontmoeting, waarbij je denkt: Wat als……?

Nog niet zolang geleden was haar echtgenoot overleden en haar vriendin zei: “Kom, ik heb twee kaartjes gekocht voor je favoriete band, ga mee, dat is goed voor je!” Na enige aarzeling gaf ze toe en de avond was geweldig totdat de band een lied zong over “afscheid nemen” van dit leven. “Kom, we gaan naar huis, zo is het genoeg”, zei ze tegen haar vriendin.

Wat ze niet wist, was dat er al urenlang een meneer wat verder achter haar stond en dacht: Wat overkomt me? Zijn blik werd de hele avond naar die ene vrouw schuin voor hem getrokken, hoe en waarom…geen idee!

Toen hij zag, dat beiden aanstalten maakten om weg te gaan, dacht hij: “Oei, ze gaan weg. Wat nu??” Hij liep snel naar de bar, vroeg om een pen en een papiertje en noteerde: Goedenavond, mijn naam is F. Je prachtige verschijning trok direct mijn aandacht. Omdat ik hier met mijn dochter ben, vind ik het ongepast je aan te spreken. Ik zou je heel graag eens ontmoeten. Mijn telnr. is: …….. Wie weet tot ziens!

Vervolgens liep hij naar de uitgang, ontdekte hen net op tijd, liep op haar af en zei: “Sorry, dat ik stoor maar mag ik je dit papiertje geven en wil je dit straks alsjeblieft lezen? Daag! En weg was hij. Wel, heel begrijpelijk: ongeloof op haar gezicht en helemaal toen ze het briefje had gelezen. Wat te doen? Ze appte hem, dat ze het heel moedig van hem vond, dat hij dit gedaan had en vertelde hem ook, dat ze sinds twee maanden weduwe was en het nu niet de tijd was om elkaar te ontmoeten. Hij berichtte terug, dat hij al tien jaar weduwnaar was en dat hij dat heel goed begreep.

Een sluimerend contact bleef totdat haar vriendin een paar maanden later zei: “Je kunt toch een keer koffie met hem gaan drinken? Je hoeft toch niet direct met hem te trouwen?” Wel inderdaad, niet “direct” maar de LIEFDE kwam, zag en overwon en onlangs, zes jaar na hun ontmoeting mocht ik hun levensverhaal vertellen tijdens een mooie trouwceremonie aan het strand en zeiden ze volmondig JA (!) tegen elkaar.

Zoals gezegd: een ontmoeting om nóóit te vergeten!