Onder de stoelen van het lachen
Tijdens een trouwceremonie in Nederland waren er Franse gasten aanwezig. Na het welkomstwoord in het Nederlands richtte ik mij tot de Franse gasten: “Bonjour, soyez les bienvenus! Le couple est tres heureux que vous ayez fait le grand voyage pour être presents à leur mariage. Il ne sera pas possible de tout traduire mais j’espère que vous comprendrez un peu de ce qui se passé ici. Aujourd’hui le mot le plus important est: OUI… Vous pouvez répéter s.v.p.?”
Natuurlijk deden ze dat en ze knikten me vriendelijk toe: “Merci beaucoup!” Toen ik verder wilde gaan met mijn speech, riep een oom door de doodstille zaal: “Je zit toch niet over ons te …?” (dit woord zal ik hier niet herhalen). Het bruidspaar lag bijna onder de stoelen van het lachen en de toon was gezet. Tóch werd het een ceremonie met een lach én een traan.